vrijdag 27 februari 2009

De ziekenfonds vergelijking

Maandag:
Papa komt met tegenzin binnengewandeld. De man van de Neutrale overhaalde mama, hij komt straks zijn zegje doen. Papa ziet dat niet zitten. Hij gromt.



Stipt om zeven uur belt de man aan. Papa kijkt op zijn horloge en zegt langs zijn neus weg: "als de mens een plastron (*) aan heeft dan gooi ik de deur terug dicht". De mens heeft geen plastron aan, hij is losjes aangekleed en praat verbazend vlot ABN (**). Papa's humeur verminderd zienderogen. Toch heeft hij Bruno, de mens, nog niet hoog op.

Bruno tovert een hele dikke map uit zijn aktentas en leg die met zorg op onze dineertafel. De bijhorende Starck stoelen zijn oud maar nog niet versleten. Bruno gaat zitten en begint te praten. Papa zit nog niet, hij zoekt een pen, en papier. Bruno doet zijn verhaal en papa stelt af en toe een scherpe vraag. Het gaat vlotjes op en af. Papa leert veel bij tijdens de Neutraal gekleurde babbel over het ziekenfonds.

Bruno onderstreept bij aanvang van het gesprek dat het Vlaams & Neutraal Ziekenfonds geen commerciële instelling is. Ze zijn een dienst die willen informeren. Het klinkt allemaal erg overtuigend. Papa zit te popelen om de man te vragen wat hij heeft gestudeerd maar laat zijn vraag voor wat het is en luistert ogenschijnlijk geïnteresseerd verder. Ik hou me gedeisd want weet dat papa niet veel kaas gegeten heeft van sociaal zekerheidsrecht.

Vader Staat
Bruno begint netjes van bij het begin. Een ziekenfonds is er om mensen te helpen die medisch in de problemen zitten. Het is Vader Staat die ervoor zorgt dat mensen in nood voldoende worden uitgekeerd om die problemen het hoofd te bieden. Fondsen hiervoor worden uitgekeerd het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering, beter bekend als het RIZIV. Het RIZIV financiert 5 organisaties die hun leden uitkeren als zij medisch in de problemen komen. Dus als ik naar de dokter of tandarts ga en geld moet terug krijgen dan wordt dat uitgekeerd door het ziekenfonds. Het is echter zo dat niet elk ziekenfonds evenveel uitkeert. Die zogenaamde 'voordelen' verschillen van ziekenfonds tot ziekenfonds. Het hoe en waarom van die verschillen is de reden van Bruno's bezoekje.

5 organisaties, die liever geen instelling genoemd worden
Historisch zijn er 3 grote ziekenfondsen; de Christelijke Mutualiteit, de Sociale en de Liberale. De namen alleen al doen je meteen denken aan politieke partijen of formaties. Maar, blijkbaar, ontkennen deze organisaties banden met politieke partijen. Waarom is mij geheel onduidelijk. Ze willen ongetwijfeld ook scoren bij mensen die op andere partijen stemmen.
Bruno komt eindelijk aan zijn 'pointe': "de Neutrale kan u meer voordelen bieden omdat zij geen bijdrage moeten leveren aan een politieke partij. De subsidies die wij krijgen van het RIZIV gaan dus integraal naar onze leden. Bij die andere (3) ziekenfondsen gaat 33% van hun subsidies naar de steun van een politieke partij". Papa is aandachtig, hij houdt van mensen met commerciële vaardigheden, zeker als die werken voor een organisatie die niet als commerciële instelling benoemd wil worden.

Commercieel Afgevaardigde van een niet-commerciële instelling
Voor Bruno zijn lijstje met voordelen begint te overlopen hamert hij nogmaals op de waarden van het ziekenfonds die hij vertegenwoordigd. Ze willen informeren en goede service bieden door persoonlijk contact. Bruno geeft zijn kaartje af en laat weten dat we met vragen altijd bij hem terecht kunnen. Ook tijdens het weekend. Op het kaartej staat te lezen dat Bruno Commercieel Afgevaardigde is van het Vlaams & neutraal Ziekenfonds. Commercieel Afgevaardigde!? Papa schrapt het woordje Commercieel, Bruno verpinkt niet ...

Cijfers boeien iedereen
Sommige mensen staan er voor bekend lange lijstjes te maken met veel cijfertjes in. Andere mensen gieten die cijfers graag in grafiekjes. Bruno had geen lijstjes noch grafiekjes, hij schudde er zomaar enkele uit zijn mouw.

Bruno lijst op: "de Neutrale is alleen actief in Vlaanderen en heeft 84 kantoren. 105000 mensen sloten zich reeds aan en betalen als leden een bijdrage. Zo'n bijdrage is niet verplicht, je kan je ook gratis aansluiten maar dan geniet je niet alle voordelen. De Neutrale groeit sterk. Het dankt zijn groei vooral aan 'word of mouth', ofte, mond aan mond reclame maakt de Neutrale groot. Met name 83% van de nieuwe leden kwamen met de Neutrale in contact via de referenties van vrienden of kennissen. In vergelijking met 2007 sloten in 2008 8,6% meer leden zich aan bij de Neutrale. De Neutrale is het sterkst in Mechelen, de stad waar ze groot werden. 1 op 3 Mechelaars is bij de Neutrale aangesloten. Er is erg weinig activiteit op de FAQ pagina van de Neutrale website maar ik weiger daaruit te concluderen dat Mechelaars het internet nog niet ontdekten. Wel geteld 1 veel gestelde vraag staat er opgelijst.

Het verhaal van de Neutrale
Bruno blijft vlekkeloos zijn verhaal doen. Hij doet dat eigenlijk wel erg goed, zelfs papa is bijna fan. Bruno vouwt een A3 open met die netjes 33 belangrijke voordelen oplijsten. Papa onthoud dat al die voordelen wel erg handig zijn maar hoopt stil in zijn hoofd dat men hem wel zal contacteren moest hij ooit van één van die voordelen kunnen genieten. Het zijn er te veel om op te sommen, mits interesse verwijs ik u graag door naar de commerciële afdeling van het ziekenfonds dat zich het Vlaams & Neutraal Ziekenfonds heet.

Uw vrijheid, uw zekerheid. Het plan
Bruno bereikt zijn doel hij laat papa een "aanvraag tot mutatie" ondertekenen. Het wordt als volgt onderhandeld: "u tekent geheel vrijblijvend de aanvraag tot mutatie. Moest u zich nog bedenken dan kan die aanvraag vrijblijvend worden geannuleerd. Ik begrijp dat u graag verhaal gaat halen bij uw huidig ziekenfonds. Zij zullen u ongetwijfeld contacteren als zij deze aanvraag zien passeren. Vraag hen naar hun aanbod, en maak uw keuze. U kunt steeds bij mij terecht met vragen of opmerkingen." Papa is nu helemaal in zijn sas. Hij zit van oudsher bij de CM. Nooit eerder dacht hij eraan te veranderen. Nu wel.
Het plan luidt als volgt: als de CM opbelt zal hen de kans gegeven worden hun verhaal te komen doen. Zij zullen ongetwijfeld ook hun lijstje met voordelen op papier hebben gezet. Dat kan dan worden vergeleken en de keuze gemaakt.
Eigenlijk heeft papa al zo'n boekje van de CM met hun voordelen. Maar hij vind dat de CM wel moeite mag doen om ook eens langs te komen. Een beetje zorg voor de leden die niet ziek zijn mag wel. Papa vind de huisstijl van de Christelijke stukken beter, maar de Neutraal gekleurde commerciële babbel van Bruno was erg menselijk en overtuigend. Ik begreep dat de CM nog tot uiterst 25 maart heeft om te reageren. We zijn benieuwd.

Recht op spreken
Beste concurrent van de Neutrale, u heeft uiteraard recht op antwoord of reactie op de inhoud van bovenstaand artikel. Ik verwijs u daarvoor graag naar de comment-sectie, of, als u dat té 'gevaarlijk' vind dan mag mij altijd een mailtje gestuurd worden. Mailen kan op tobiasjanssens [at] gmail.com

Nootjes met een voet:
(*) Een plastron wordt ook wel een das genoemd. Zo'n raar sliert-achtig ding die mannen wel eens rond hun nek durven slingeren als ze een belangrijke vergadering hebben of indruk willen maken. Misschien was die vergadering toch niet écht zo belangrijk voor de mannen van de Neutrale.
(**) Algemeen Beschaafd Nederlands zoals het hoort. Vis met korte, niet lange ie.

dinsdag 24 februari 2009

Carpoolpapa


Rij met mij
Elke dag pendelt papa met mama's firmawagen van Mechelen naar Brussel. Volgende donderdag rijdt hij dus gezellig mee zonder vlag van Peeters & Pichal. Hij deelt de wagen graag met iedereen uit de buurt van Mechelen Noord, voor een vriendelijke reactie wil hij nog wel es omrijden naar Mechelen Zuid. Van Mechelen schuift hij dan vlotjes naar beneden richting Laken, Sint-Jans Molenbeek tot Brussel-Noord.

Carpoolpapa
Voor mobiele prijzen en andere natura doet papa het lang niet meer. Hij is tevreden met z'n inboedel en mobieltje. Het lijkt hem wel es gezellig iemand mee te nemen en als het meevalt wie weet dan gebeurt het wel es meer. Papa leerde mama niet carpoolend kennen, ze zijn collega's.

Carpoolmatches verwijs ik graag naar de commentsectie van dit postje dan zien we elkaar ongetwijfeld binnenkort. Zet alvast wat koffie op! Tot op de carpooldag, 5 maart. Ofte volgende donderdag. Klik hier om via carpool.be je plaatsje in de wagen van een echte carpoolpapa te veroveren.

maandag 23 februari 2009

Stielmannen, mannen met stijl.



Zondag
Dit moet een zondag zijn, ik voel me lekker en ik maak me niet druk. Dit moet een zondag zijn, ik slaap de hele dag oh wat een geluk.

Dolle pret
Het begon nochtans niet bijster goed deze morgen. Ik had al last van die vervelende krampjes van bij het krieken van de dag. Jammeren en sukkelen tot het eindelijk middag werd en ik luid werd opgeschrikt door, jawel weer, die vervloekte bel.
Briiiiiiiiiiiing. Schrik! Zucht ... Briiiiiiiiiiiiiiuuong. "Haaaaah, niet nog es. Vast kinderen aan de deur." Inderdaad. De familie klepkes met de hele inboedel. Leuke bende wel en al snel ging ik weer van arm tot arm. Eve, Febe, Wout, Lieve, Eve, Febe, Sylvie, Lieve, Sylvie, Wout, en "eeeuh ikke nog es".

De klusjeszondag
Pas toen de kleuterbende met mama's de deur uit was vond ik rust. Pas dan kon ik zalig indommelen onder het kreunende kabaal van een heerlijk donderende boor. Wat zeg ik; boren. Het was zo'n zondag, ja. De klusjeszondag. En er moest wat gebeuren.

Pootjes onder de wasproducten kast. Wasrekje opgehangen. Kapstok voor 8 geïnstalleerd. 12 schoenkastjes vastgevezen. Frame omhoog gehangen. Kader gecentreerd en gemonteerd. 2 halogeen spotjes 50w vervangen. 7 lichtvoorzieningen doorgeschakeld. Kruidenrekje vastgemaakt. Kruimeldief opgehaakt. Spiegel plaatsje gegeven. Kast in elkaar gevezen. Riffel voor gordijn vastgehangen. Het huis daverde op z'n grondvesten. En of dat nog niet genoeg was moesten er pintjes gedronken en luid gecommuniceerd tussen pappie, peter en de papa de hele namiddag lang.
Mannen, heerlijk. Nooit zo thuis gevoeld. Van bij de eerste trilling lag ik in dromenland, en pas toen de kleuterbende terug kwam binnengehuppeld ontwaakte ik uit dromenland.

Soort zoekt soort
De 'vrouwen in mijn leven' beperken zich voorlopig nog tot een handvol koffiedrinkende schoonheden, mama, oma's en moeke's. Rekening houdend met de leeftijd en afkomst van deze groep neem ik aan dat deze groep zich perfect het vrouwelijke gemiddelde aanmeet. Dat gemiddelde beweert dat mannen geen twee dingen tegelijk kunnen.

Mannen kunnen dus maar 1 ding tegelijk, zalig. Wat kan het leven dan toch eenvoudig zijn, blijven. Ik hou het er op dat mannen wel veel moeten kunnen. Ze moeten kunnen: pampers verversen, een invasie plannen, een kip kelen, een schip besturen, een gebouw ontwerpen, een muziekstuk schrijven, de rekening maken, een stervende zalven, orders aanvaarden, orders geven, nieuwe problemen analyseren, heerlijk koken, vechten, drinken, een computer programmeren, autorijden, carrière maken, een koelkasten plaatsen, nagels kloppen, gaten boren, gras afrijden, lampen hangen.
Kortom specialisatie is voor mieren. Mannen kunnen alles. Mannen gaan vaak 's nachts op stap. Mannen zijn van jongsaf aan als man groot gebracht.

Wanneer is een man man?

Mannen zijn in deze wereld onvervangbaar
Mannen, 2 generaties ouder, bouwden nog met beide handen hun eigen huis. Van fundering tot het laatste lekje verf.



Mannen van 3 generaties voor mij reden met hun fietsje telegrams rond naar belangrijke mensen 40km verder. Mannen van 3 generaties voor mij werkten zich bij de boer uit de naad voor een appel en een ei. Mannen van 3 generaties voor mij werden volwassen met zakken van 100kg op de rug. Mannen van 3 generaties voor mij hadden 2 jobs. Eén aan de spoorweg van 7u tot 15u30, en één 'achter hun uren' van 17u tot 21u. Een stielman, de man van het vak. 12 stielen, 13 ongelukken.

Mannen van 3 generaties voor mij leerden hun zonen nog een muur metsen, voegen, een vloer en parket leggen, schilderen, plakken, plamuren, boren, nagelen, ga zo maar door. Mannen van 3 generaties terug waren nog mannen, die van 2 generaties terug ook. Nu zijn het nieuwe mannen. Nieuwe mannen zijn anders. Nieuwe mannen geven hamers, meters, tangen, draden, vijzen, nagels en ander materiaal aan. Nieuwe mannen zoals mijn papa.

Mijn papa stond erbij en keek ernaar. Mijn papa stofzuigde de hele dag door waar het werk af was. Mijn papa zorgde onophoudelijk voor een verse aanvoer van frisse pintjes. Mijn papa hing vervolgens nog de was op en deed de rommel in huis netjes aan de kant. Mijn papa tokkelt de godganse dag op zijn computer en verdiend daar er zijn brood mee. Mijn papa is de nieuwe man. Mijn papa zal mij niet langer een huis leren bouwen, zoveel is duidelijk.

Het moet dus van de nieuwe vrouw gaan komen.
Vrouwen, wij mannen, rekenen op u.

donderdag 19 februari 2009

Een draagbaar sms'je



Dames, Fai'ke, Mai'ke, jullie zijn niet aanwezig op het net anders had ik jullie met een linkje beloond. Beloond? Wel, jullie hebben namelijk mij het creatiefste kaartje gestuurd en behoren vanaf vandaag tot het creatieve clubje van mijn fanclub. Proficiat.

Creatief gepraat
Ik kreeg namelijk onlangs een pakketje opgestuurd van de dames. Om mij, mama en papa te feliciteren. Met mijn geboorte. In het pakketje zat een zwart plastic bordje met gleufjes en lettertjes bij. Die lettertjes schuiven lekker in die gleufjes en zo kan het bordje dienen als leuke-boodschap-bordje. De bijsluiter las netjes: "make your own sign in minutes". Een begeleidend briefje legde uit dat de inhoud van het pakje "een fantastisch veelzijdig productje" is. Zal wel. Een schreeuwerig titeltje roept dat dit een "draagbaar sms'je" is. Eronder wat meer uitleg die verteld dat dit schuifraampje bedoeld is om "vrienden met een ontroerend woordje een leuke boodschap te brengen". En vraagt je om te stoppen met virtuele sms'jes te sturen naar elkaar. Sterker nog. Het volgende lijntje stelt prompt: "gooi uw gsm door het raam en bestel bij ons een draagbaar sms bordje". Nou ik heb helemaal nog geen gsm. 3 kleine infografiekjes tonen een situ waarvoor het bordje erg van pas zou kunnen komen: als positieve boodschap op je bureau, om je man mee te delen dat je zwanger bent en als je een onbekende moet ophalen aan de luchthaven. Het proberen waard toch. Verder leest de bijsluiter nog het volgende: "het draagbaar sms'je is niet langer privé. Een positieve boodschap wil je toch met iedereen delen? Als je bent uitgekeken op de boodschap kun je het veranderen en overbrengen naar één van je vrienden. Op die manier zie je nog eens wie jou nauw aan het hart ligt." Fysiek contact, affectie, daar houdt een mens toch van. Is dat niet het enige wat écht telt, wat écht belangrijk is in het leven?

Politiek plakkaat
Lijkt me wel een handige tool voor mensen in de politiek, van het internet hebben die uiteindelijk toch nog niet veel kaas gegeten. Canvassen kunnen ze wel nog, en dat bordje zou verdomd handig zijn. Het gaat hem in de politiek uiteindelijk toch allemaal over een korte maar krachtige, betekenisvolle en duidelijke boodschap. Nou als je het niet verteld krijgt in zo'n draagbaar sms'je dan kap je er best mee. Behalve dan die zwarte man uit de You State Us Nights. Die begreep het wel helemaal volgens papa. Enfin, zijn partij, want blijkt nu allemaal van Kirsten Verdel dat het niet Obama was die die knappe internet tooltjes allemaal bedacht. Wat had je dan gedacht... Nee nee, de online campagne van de democraten was even knap en uitgebreid geweest had Hillary de democratische presidentskandidaat geworden. Nou. Netjes. Kirsten Verdel zou de eerste buitenlandse stafmedewerker geweest zijn die achter de schermen van het democratische kamp mee campagne voerde voor een Amerikaanse presidentsverkiezing, knap. Het blijkt knap lastig om daar een werkvergunning vast te krijgen, ach die Amerikanen. Net Romeinen. Kirsten pende haar ervaringen neer in een boek genaamd: "van Rotterdam naar het Witte Huis". Papa bracht vandaag een handgetekend exemplaartje mee naar huis. Ach wat, ver van m'n bed show die Obama. Lijkt me wel een fijne kerel. Hij doet me zo denken "al dragen apen gouden ringen, het is beter te streven naar het onmogelijke dan te berusten in het haalbare". Mooi. Nieuwe pameeeeeeuur. Slaapwel.

Voetnootje
ps: de voetnoot van de bijsluiter van het creatieve pakketje leest: "dit product is tot stand gekomen in GARAGE64, Brussel © 2009." Voor meer info moet je dus bij Fairuz en Maaike zijn. Wil je ook graag zo'n draagbaar sms'je in huis halen drop dan een korte comment, let wel: een draagbaar sms'je kan maar 140 karaktertjes lang zijn dus geen info als je commentaar langer is :)

140 karakters,... komt me bekend voor, even denken.

maandag 16 februari 2009

Het piemelgefriemel van Mr. Pavlov

Mijn papa is gestopt met roken. Niet omdat mama het vroeg of omdat hij op sterven na dood dreigt te zijn, nee hoor. Zomaar. Zonder hulp. Op karakter. Als voornemen voor het nieuwe jaar, 2009. Stiekem een beetje omdat het 'in' is. Maar ook een beetje voor mij. Omdat het zo stinkt en omdat papa met die centjes veel meer pintjes kan drinken, al laat hij die pintjes voorlopig ook maar een beetje voor wat ze zijn. Ze zijn namelijk getrouwd met die sigaretjes en kunnen dus niet zonder elkaar. Ik hoorde overigens onlangs van een heel pientere bezoeker dat je piemel door te roken kan inkorten. Wel maar tot max. 1 cm. Geen paniek dus beste roker. Al is die van mij toch wel al dikke 2cm van bij geboorte maar daar gaan we nou eens niet over uitwijden op het internet. Al kan ik het toch niet laten effe mee te geven dat mama erg trots was toen ze 'die van mij' voor het eerst van nabij inspecteerde. Doch blijkt ook uit het verhaal van de kwistige verteller dat de piemelgrootte helemaal niet onbelangrijk is. Sterker nog 'Size does matter' zo stelt hij het. Een grote piemel zou een grotere zwemkamioenverplaatsing maken bij vrouwen met meerdere bedpartners. Een cruciale vaststelling in het opzicht van je concurrerende zwemgenootjes. Als je piemel dan ook nog erg dik is zal vrouwlief dit vast niet erg vinden.

De lieve man op bezoek vertelde nog wat straffer. Bij een piemel in lichterlaaie stand gaat het allemaal om bloedtoevoer. Aangezien roken lijdt tot adervernauwing werd bij testen ook vastgesteld dat erecties direct verdwijnen bij het inademen nicotine, sigaretten of sigaren dampen. Bovendien is het risico op erectiestoornissen recht evenredig met het aantal dagelijks gerookte sigaretten. Dat wordt opletten geblazen.

Als baby van drie weken weet ik intussen al perfect wat ik precies moet doen om menig bezoekende dame het hof te maken. Niet zo heel moeilijk met mijn strakke body natuurlijk maar toch. Ik hoor er de mannen toch geregeld over bezig als de vrouwen even een luchtje scheppen. "Oooh het is zo'n knap manneke." — "Het gaat een schoon ventje worden" — "Wat een charmeureke" — Sterker nog, in mijn truukendoos der verleidingen zitten zelfs 'moves' om zowat alle madammen tijdens mijn slapen in vervoering te brengen. En naar verluid hebben knappe mannen betere zwemmerkes, wat dat ook moge betekenen. Diezelfde alweet man kwam bij ons op de koffie en wist te vertellen dat er bij Spaans onderzoek foto's werden genomen van mannen met goed, gemiddeld en slechte zwemmerkes. Die foto's werden getoond aan kudde vrouwen met een opdracht. De opdracht was simpel: kies de knapste man eruit. De volgens vrouwen goeduitziende soortgenoten werden aangewezen. Deze exemplaren hadden ook de olympische zwemkampioenen in huis.

Wanneer de man een nieuwe reeks straffe feiten aan het licht wou brengen had ik er genoeg van. Eerst een strak landbouwerke om de aandacht te trekken en dan mijn gesmeerde keeleken open. Gedaan met da gezever, gezever. Zolang ik die van mij niet kan gebruiken wordt er hier in mijn huis niet over piemeldingen gefeit. Een duidelijk signaal dat het tijd was voor een nieuwe pamper en de man mocht z'n biezen pakken. Daaaaa-aaaag. Merci, bedankt en tot nooit meer. Mooi zo. en dan nu een verse pamper. Zo van die 'new baby' van Pampers Progress 3 midi 4 tot 7kg met 76 samen in jumbo voordeel pack. Die van 1 pak kopen is 1 vaccin steun aan Unicef, die van secure-me fit met die stretch plakstrips waarmee ik helemaal kan ingewikkeld geraken omdat ze zover kunnen overgetrokken worden. Dat pamper gebeuren is me wat. Zwap, op dat verzorgingskussen helemaal hulpeloos. Hoog en droog, had je gedacht. Voenk, benen omhoog en dan dat natte doekje langs mijn billekes, brrrrrrrr koud zeg. Die natte doekjes doen het hem wel. Zonder parfum, zonder alcohol maar wel dermatologisch getest. Heerlijk zacht, en ook van Pampers, Sensitive met chamomile en aloe, mild en zacht als wol en water. Vree goe maar wel friskes als ge dan met u billekes blootligt en als bij Pavlov gezworen heb ik ze toch elke keer liggen die mama en die papa. Op de moment dat ze daar met die talk en die hypoallergene vitamine crême, om mijn kont te beschermen tegen dagelijkse roodheid, afkomen sla ik toe. Lekker open en bloot op een onbewaakt moment draait die kraan helemaal open, volle force in alle richtingen. Bangelijk! Alles nat en die mogen weer opnieuw beginnen, hahaaa. Hehe en dat lucht op. Vers bodyke, verse verzorgingskussendoek, nieuw truike, verse sokken, een nieuwe pamper van Pampers en Proctor, weer een paar natte doekjes en we zijn gesteld. Of niet? Nee nee, die vieze dikke witte crême nog, uch. Die, van Mustela bébé van Expanscience Laboratoires, samengesteld om het risico van allergische reacties te minimaliseren. Bedankt. We kunnen er weer even tegen. Straks weer een meneer voor wat koffie. Straks weer een verse pamper. Straks weer een lekje borsvoeding. Nu weer een lekker tukje doen. Oogjes dicht, en al die grote maar klagen dat er sleur op hun leven zit, suh ze moesten es weten wat ik allemaal overleven moet.

maandag 2 februari 2009

Kind&Gezin: eerste bezoek

Maandagmiddag:
een mens ligt rustig een dutje te doen en dan wordt er plots snoeihard op die belt geramd. Kreun, frikkel, draai. Papa sleffert de trap af en doet open. Een stem van wel 5 toonaarden hoger maar met een duidelijk tembre van leeftijd komt mee de trap op gewandeld. Het is de mevrouw van Kind&Gezin. Ze komt een gehoortest afnemen en me eens wegen. Gezellig, als het maar allemaal niet té lang duurt. Ze drinkt niks maar is verder wel van het aangename type. Ok laten we er maar aan beginnen nu ik toch wakker ben. Oeps, de oordoppen vergeten. Zucht. Ah ah het kan iedereen overkomen. Zeker op maandag. Alleh. Mij terug het park in indumpen, ik dacht het niet hoor. De mevrouw neemt mama's fiets en is zo terug. Even later wordt er weer op die bel geramd, dit keer iets minder hard en lang. Ok, gehoortest. Wat een gedoe zeg, een kluwen aan draden en lastige plakkers die niet eens kleven op dat zachte ingeoliede huidje van me.



Even later zijn beide balkjes dan toch zwart gekleurd wat wil zeggen dat ik perfect aan beide kanten goed hoor. Lap, daar gaat mijn goede uitvlucht. Rustig terug indommelen dan maar, of nee, wegen nog. Bweeuk dat vieze bakje in? Dat zie ik toch niet zo zitten, al een geluk ging papa snel een zacht dekentje halen boven.

3kg880, dat is 300gram meer dan toen ik het ziekenhuis ben buitengedragen. Ik werd dan wel 3kg710 geboren maar net als alle babykes doe ik net na de bevaling mee aan een gezonde dieetkuur. Flink dus, prima. en nu snel terug gaan slapen. Niks van: honger honger honger! Ik ben een brave zo heeft niemand van mij te klagen maar als ik honger heb wil ik eten, en dat is nu. Nu, wel meteen. De Kind&Gezin mevrouw heeft het blijkbaar wel naar haar zin. Koffiekletsen zonder koffie, dat is ook mode tegenwoordig. Sorry mevrouw maar je moet er echt uit hoor, wacht ik zet nog even mijn keel open zodat het duidelijk wordt. Duidelijk? het mens is godverdomme blij dat ze mij eens hoort, heb je van je leven... Ik heb snel nog een tandje bijgestoken zodat ze er koppijn van krijgt. Maar het haalde niks uit, ze bleef maar doorgaan. Dan maar bij de papa op schoot, lekker warm hmmmmnnn... Zijn vinger als troost genomen tot de mevrouw eindelijk het hazepad verkoos en ik weer lekker kon aanleggen voor mijn portie 3uurlijkse borstvoeding. Heerlijk! Daaaa-aaag