maandag 16 februari 2009

Het piemelgefriemel van Mr. Pavlov

Mijn papa is gestopt met roken. Niet omdat mama het vroeg of omdat hij op sterven na dood dreigt te zijn, nee hoor. Zomaar. Zonder hulp. Op karakter. Als voornemen voor het nieuwe jaar, 2009. Stiekem een beetje omdat het 'in' is. Maar ook een beetje voor mij. Omdat het zo stinkt en omdat papa met die centjes veel meer pintjes kan drinken, al laat hij die pintjes voorlopig ook maar een beetje voor wat ze zijn. Ze zijn namelijk getrouwd met die sigaretjes en kunnen dus niet zonder elkaar. Ik hoorde overigens onlangs van een heel pientere bezoeker dat je piemel door te roken kan inkorten. Wel maar tot max. 1 cm. Geen paniek dus beste roker. Al is die van mij toch wel al dikke 2cm van bij geboorte maar daar gaan we nou eens niet over uitwijden op het internet. Al kan ik het toch niet laten effe mee te geven dat mama erg trots was toen ze 'die van mij' voor het eerst van nabij inspecteerde. Doch blijkt ook uit het verhaal van de kwistige verteller dat de piemelgrootte helemaal niet onbelangrijk is. Sterker nog 'Size does matter' zo stelt hij het. Een grote piemel zou een grotere zwemkamioenverplaatsing maken bij vrouwen met meerdere bedpartners. Een cruciale vaststelling in het opzicht van je concurrerende zwemgenootjes. Als je piemel dan ook nog erg dik is zal vrouwlief dit vast niet erg vinden.

De lieve man op bezoek vertelde nog wat straffer. Bij een piemel in lichterlaaie stand gaat het allemaal om bloedtoevoer. Aangezien roken lijdt tot adervernauwing werd bij testen ook vastgesteld dat erecties direct verdwijnen bij het inademen nicotine, sigaretten of sigaren dampen. Bovendien is het risico op erectiestoornissen recht evenredig met het aantal dagelijks gerookte sigaretten. Dat wordt opletten geblazen.

Als baby van drie weken weet ik intussen al perfect wat ik precies moet doen om menig bezoekende dame het hof te maken. Niet zo heel moeilijk met mijn strakke body natuurlijk maar toch. Ik hoor er de mannen toch geregeld over bezig als de vrouwen even een luchtje scheppen. "Oooh het is zo'n knap manneke." — "Het gaat een schoon ventje worden" — "Wat een charmeureke" — Sterker nog, in mijn truukendoos der verleidingen zitten zelfs 'moves' om zowat alle madammen tijdens mijn slapen in vervoering te brengen. En naar verluid hebben knappe mannen betere zwemmerkes, wat dat ook moge betekenen. Diezelfde alweet man kwam bij ons op de koffie en wist te vertellen dat er bij Spaans onderzoek foto's werden genomen van mannen met goed, gemiddeld en slechte zwemmerkes. Die foto's werden getoond aan kudde vrouwen met een opdracht. De opdracht was simpel: kies de knapste man eruit. De volgens vrouwen goeduitziende soortgenoten werden aangewezen. Deze exemplaren hadden ook de olympische zwemkampioenen in huis.

Wanneer de man een nieuwe reeks straffe feiten aan het licht wou brengen had ik er genoeg van. Eerst een strak landbouwerke om de aandacht te trekken en dan mijn gesmeerde keeleken open. Gedaan met da gezever, gezever. Zolang ik die van mij niet kan gebruiken wordt er hier in mijn huis niet over piemeldingen gefeit. Een duidelijk signaal dat het tijd was voor een nieuwe pamper en de man mocht z'n biezen pakken. Daaaaa-aaaag. Merci, bedankt en tot nooit meer. Mooi zo. en dan nu een verse pamper. Zo van die 'new baby' van Pampers Progress 3 midi 4 tot 7kg met 76 samen in jumbo voordeel pack. Die van 1 pak kopen is 1 vaccin steun aan Unicef, die van secure-me fit met die stretch plakstrips waarmee ik helemaal kan ingewikkeld geraken omdat ze zover kunnen overgetrokken worden. Dat pamper gebeuren is me wat. Zwap, op dat verzorgingskussen helemaal hulpeloos. Hoog en droog, had je gedacht. Voenk, benen omhoog en dan dat natte doekje langs mijn billekes, brrrrrrrr koud zeg. Die natte doekjes doen het hem wel. Zonder parfum, zonder alcohol maar wel dermatologisch getest. Heerlijk zacht, en ook van Pampers, Sensitive met chamomile en aloe, mild en zacht als wol en water. Vree goe maar wel friskes als ge dan met u billekes blootligt en als bij Pavlov gezworen heb ik ze toch elke keer liggen die mama en die papa. Op de moment dat ze daar met die talk en die hypoallergene vitamine crême, om mijn kont te beschermen tegen dagelijkse roodheid, afkomen sla ik toe. Lekker open en bloot op een onbewaakt moment draait die kraan helemaal open, volle force in alle richtingen. Bangelijk! Alles nat en die mogen weer opnieuw beginnen, hahaaa. Hehe en dat lucht op. Vers bodyke, verse verzorgingskussendoek, nieuw truike, verse sokken, een nieuwe pamper van Pampers en Proctor, weer een paar natte doekjes en we zijn gesteld. Of niet? Nee nee, die vieze dikke witte crême nog, uch. Die, van Mustela bébé van Expanscience Laboratoires, samengesteld om het risico van allergische reacties te minimaliseren. Bedankt. We kunnen er weer even tegen. Straks weer een meneer voor wat koffie. Straks weer een verse pamper. Straks weer een lekje borsvoeding. Nu weer een lekker tukje doen. Oogjes dicht, en al die grote maar klagen dat er sleur op hun leven zit, suh ze moesten es weten wat ik allemaal overleven moet.

Geen opmerkingen: