maandag 23 februari 2009

Stielmannen, mannen met stijl.



Zondag
Dit moet een zondag zijn, ik voel me lekker en ik maak me niet druk. Dit moet een zondag zijn, ik slaap de hele dag oh wat een geluk.

Dolle pret
Het begon nochtans niet bijster goed deze morgen. Ik had al last van die vervelende krampjes van bij het krieken van de dag. Jammeren en sukkelen tot het eindelijk middag werd en ik luid werd opgeschrikt door, jawel weer, die vervloekte bel.
Briiiiiiiiiiiing. Schrik! Zucht ... Briiiiiiiiiiiiiiuuong. "Haaaaah, niet nog es. Vast kinderen aan de deur." Inderdaad. De familie klepkes met de hele inboedel. Leuke bende wel en al snel ging ik weer van arm tot arm. Eve, Febe, Wout, Lieve, Eve, Febe, Sylvie, Lieve, Sylvie, Wout, en "eeeuh ikke nog es".

De klusjeszondag
Pas toen de kleuterbende met mama's de deur uit was vond ik rust. Pas dan kon ik zalig indommelen onder het kreunende kabaal van een heerlijk donderende boor. Wat zeg ik; boren. Het was zo'n zondag, ja. De klusjeszondag. En er moest wat gebeuren.

Pootjes onder de wasproducten kast. Wasrekje opgehangen. Kapstok voor 8 geïnstalleerd. 12 schoenkastjes vastgevezen. Frame omhoog gehangen. Kader gecentreerd en gemonteerd. 2 halogeen spotjes 50w vervangen. 7 lichtvoorzieningen doorgeschakeld. Kruidenrekje vastgemaakt. Kruimeldief opgehaakt. Spiegel plaatsje gegeven. Kast in elkaar gevezen. Riffel voor gordijn vastgehangen. Het huis daverde op z'n grondvesten. En of dat nog niet genoeg was moesten er pintjes gedronken en luid gecommuniceerd tussen pappie, peter en de papa de hele namiddag lang.
Mannen, heerlijk. Nooit zo thuis gevoeld. Van bij de eerste trilling lag ik in dromenland, en pas toen de kleuterbende terug kwam binnengehuppeld ontwaakte ik uit dromenland.

Soort zoekt soort
De 'vrouwen in mijn leven' beperken zich voorlopig nog tot een handvol koffiedrinkende schoonheden, mama, oma's en moeke's. Rekening houdend met de leeftijd en afkomst van deze groep neem ik aan dat deze groep zich perfect het vrouwelijke gemiddelde aanmeet. Dat gemiddelde beweert dat mannen geen twee dingen tegelijk kunnen.

Mannen kunnen dus maar 1 ding tegelijk, zalig. Wat kan het leven dan toch eenvoudig zijn, blijven. Ik hou het er op dat mannen wel veel moeten kunnen. Ze moeten kunnen: pampers verversen, een invasie plannen, een kip kelen, een schip besturen, een gebouw ontwerpen, een muziekstuk schrijven, de rekening maken, een stervende zalven, orders aanvaarden, orders geven, nieuwe problemen analyseren, heerlijk koken, vechten, drinken, een computer programmeren, autorijden, carrière maken, een koelkasten plaatsen, nagels kloppen, gaten boren, gras afrijden, lampen hangen.
Kortom specialisatie is voor mieren. Mannen kunnen alles. Mannen gaan vaak 's nachts op stap. Mannen zijn van jongsaf aan als man groot gebracht.

Wanneer is een man man?

Mannen zijn in deze wereld onvervangbaar
Mannen, 2 generaties ouder, bouwden nog met beide handen hun eigen huis. Van fundering tot het laatste lekje verf.



Mannen van 3 generaties voor mij reden met hun fietsje telegrams rond naar belangrijke mensen 40km verder. Mannen van 3 generaties voor mij werkten zich bij de boer uit de naad voor een appel en een ei. Mannen van 3 generaties voor mij werden volwassen met zakken van 100kg op de rug. Mannen van 3 generaties voor mij hadden 2 jobs. Eén aan de spoorweg van 7u tot 15u30, en één 'achter hun uren' van 17u tot 21u. Een stielman, de man van het vak. 12 stielen, 13 ongelukken.

Mannen van 3 generaties voor mij leerden hun zonen nog een muur metsen, voegen, een vloer en parket leggen, schilderen, plakken, plamuren, boren, nagelen, ga zo maar door. Mannen van 3 generaties terug waren nog mannen, die van 2 generaties terug ook. Nu zijn het nieuwe mannen. Nieuwe mannen zijn anders. Nieuwe mannen geven hamers, meters, tangen, draden, vijzen, nagels en ander materiaal aan. Nieuwe mannen zoals mijn papa.

Mijn papa stond erbij en keek ernaar. Mijn papa stofzuigde de hele dag door waar het werk af was. Mijn papa zorgde onophoudelijk voor een verse aanvoer van frisse pintjes. Mijn papa hing vervolgens nog de was op en deed de rommel in huis netjes aan de kant. Mijn papa tokkelt de godganse dag op zijn computer en verdiend daar er zijn brood mee. Mijn papa is de nieuwe man. Mijn papa zal mij niet langer een huis leren bouwen, zoveel is duidelijk.

Het moet dus van de nieuwe vrouw gaan komen.
Vrouwen, wij mannen, rekenen op u.

Geen opmerkingen: